www.rpgexodus.fora.pl

kelmut

Otóż znowu mamy kilka niekonsekwencji w postaci Opiekuna. Mianowicie:

Zakładamy już, że koloniści lecieli na Februus z użyciem tunelu około 30 lat, co eliminuje możliwość istnienia wielopokoleniowych klanów w przestrzeni kosmicznej, jak zakładaliśmy początkowo. Zmiast tego mamy po prostu kogoś, kto przeżył całą podróż lub urodził się jeszcze i spędził fragment życia na statku.

Zakładamy też, że Opiekunowie byli obecni jedynie w statkach Paktu. Inari i Unia ich nie potrzebowały. Obie te frakcje leciały statkami sterowanymi przez SI lub doglądanymi tylko przez roboty lub androidy.

I tu zaczynamy błądzić.

Przecież Pakt do kolonizacji przystosował statki, które już wcześniej przez długie lata znajdowały się w przestrzeni kosmicznej i żyli tam ludzie!
Musimy zatem wybrać:

Pomysł 1
Ich statki miały jakieś symulatory grawitacji, dzięki którym ludzie mogli poradzić sobie w przestrzeni kosmicznej bez zgubnego wpływu braku grawitacji na zdrowie. Ludzie żyją tam więc normalnie, nie mutują w kolejnych pokoleniach lub mutują bardzo nieznacznie, a mutacje te są niezwiązane ze zmianą grawitacji.
Następnie, podczas podróży na Februus, symulator grawitacji jednego ze statków psuje się. Ludzie, którzy byli wtedy na pokładzie jako Opiekunowie zostają potraktowani brakiem grawitacji i przejściem przez Tunel. Mutacje są wtedy nieuniknione.

Pomysł 2
Jak w pomyśle nr 1, ale może symulatory grawitacji byłyby zbyt niebezpieczne w Tunelu. Trzeba było je rozmyślnie wyłączyć, narażając niezahibernowanych Opiekunów na brak grawitacji i przejście przez Tunel.

Pomysł 3
Na statkach Paktu nigdy nie było symulatorów grawitacji. Ludzie żyli tam w stanie nieważkości, co pokolenie mutując nowe cechy, atawizując niepotrzebne. Na Februus zabrano jednak głównie ludzi z Ziemi. Tylko część załogi statków Paktu pozostawiono na pokładzie jako właśnie Opiekunów. W tym momencie bez problemu możemy mówić o Klanach, kolejnych pokoleniach itp. Jednak co stało się z resztą załogi statków?

Jak według was rozwiązać ten problem? Może macie jeszcze jakieś inne pomysły?

Gary

Pomysł nr 2 jak przemawia do mnie najbardziej. Połączenie już żyjących długo w przestrzeni ludzi z "mutacjami" które mogły wyniknąć w wyniku braku przyciągania przez 30- 40 lat ( nie zapominajmy że statki Paktu leciały nieco dłużej może to wykorzystać?) jest dobrym materiałem na nieco "innych" opiekunów.

Leon

Tak jak w poście o marsie, zupełnie wycofałbym się ze zgubnego wpływu nieważkości na ludzki organizm (obecnie najlepszym remedium na zanik mięśni u astronautów są zwykłe ćwiczenia fizyczne).

BTW sztuczną grawitację można nadać przez obrót dookoła własnej osi, czy odpowiednią pracę silnikami [link widoczny dla zalogowanych]. Nie potrzeba tu technologi z Gwiezdnych Wojen czy Star Treka. Kiedy piszecie o generatorach pola grawitacyjnego, widzę coś na kształt kieszonkowych czarnych dziur zaszytych w kadłubie statku. Pomysł ciekawy, ale nie wiem czy pasuje do naszych ustaleń dotyczących stanu techniki (zawsze można je nagiąć).

Gary

Cóż wydaje się zatem że wracamy do koncepcji opiekunów "normalnych" rozmiarów. Moje pytanie brzmi: co w takim razie będzie takiego ciekawego w tym klanie? Oprócz oczywistych aspektów psychologicznych i społecznego poszanowania.

kelmut

W takim razie może mutacje zostały wywołane nie przez brak grawitacji, a przez wpływ promieniowania kosmicznego? W końcu i tak pierwsze skojarzenie do słowa "promieniowanie" to "mutacja". Rekord najdłuższego pobytu w kosmosie jest obecnie dużo krótszy, niż zakładane dla Opiekunów 20-30 lat. Nie znamy więc zbyt dobrze jego wpływu na człowieka po takim okresie czasu. Musimy tylko przyjąć, że promieniowanie ma nikły wpływ na zahibernowane organizmy i uzasadnić to.

Maciek

Nie wiem jaki mógłby być wpływ promieniowania kosmicznego na organizm ludzki, co mogłyby to powodować tak na serio. Coś ściemnić zawsze można... . Jeżeli chodzi o zahibernowanych to myślę, że nie będzie problemu. Generalnie technologia budowy statków kosmicznych i ich osłon musi brać pod uwagę wszelakie promieniowanie. Jednakże myślę że większa części jak nie prawię całe promieniowanie jest rozpraszanie na zewnętrznej warstwie osłon statków. Jakaś części napewno przenika ( jakaś niewielka ) i ona przez 30 lat może mieć jakiś wpływ na organizm.
Jeżeli chodzi o zahirernowanych to ich kapsuły w których śpią są dodatkowo ekranowane więc dawka promieniowania jest naprawdę znikoma... . Można jeszcze coś wymyślić z powodu zmniejszonego metalizmu i przyswajalności.

Smilodon · Wysłany: Wto 15:54, 19 Mar 2013 Temat postu:

Ja dałbym opiekunów tez Inari. Wielki statek, czy wszystko można załatwić za pomocą SI? Ludzie by się tego bali. (Ziarna raczej nie miały wyboru).
Opiekun to prestiż. To umiejętności które musiał mieć by móc zareagować na kłopoty statku. A co powiecie na inne działanie tunelu. Jakby hipnotyczne. Już sama podróż w kosmos bardzo mocno wpływa na psychikę, podejście do życia, ludzi, a jeszcze podróżowanie tunelem nadprzestrzennym... świadomie, przez 30 lat.
To musi zostawiać ślady.
Może (luźny pomysł) rozwinęli w sobie jakiś 6 zmysł, jakieś zdolności parapsychiczne, jednak z drugiej strony cały czas są o krok od schizofrenii, a może już wszyscy mają jej, co najmniej, łagodne stadium?
Oni przez 30 lat przebywali w przestrzeni tunelu. Przestrzeni właściwie nie istniejącej dla tradycyjnej fizyki. Jakie mieli przemyślenia? Co zrozumieli?
(Trochę jak granie Malakavem w Wampirze.)

kelmut · Wysłany: Wto 17:26, 19 Mar 2013 Temat postu:

Ja jestem za, lekkie szurnięcie Opiekunów to ciekawy pomysł, a porównanie z Malkavem od razu nadało tym postaciom trochę głębi.