www.rpgexodus.fora.pl

Maciek

Durus concha
Nie ma co ściemniać, mam nadzieje, że wszyscy widzimy to samo Razz

Na obrazku jest żółw Very Happy

Durus z grupy Concha jest to żółw występujący na wyżynie Arkan, osiąga do 2 m wysokości podobnie jak średnica skorupy. Na pierwszy rzut oka niczym szczególnym się nie odróżnia – głowa, kończyny,ogon, skorupa no żółw jak się patrzy… .
Jednak po dokładniejszym przyjrzeniu się, można wyróżnić kilka ciekawych cech, które odróżniają go od innych żółwi. Żółwie z rodziny Concha ( skorupa) są to żółwie o nieskromnych rozmiarach. Są bardzo duże ale to nie znaczy, że mało ruchliwe czy niebezpieczne. Durusy to spokojne, roślinożerne duże żółwie, które nie niepokojone nie charakteryzują się agresywnością. Na wyżynie Arkan nie zaobserwowano naturalnego wroga durusów znaczyłoby to, iż są tam zupełnie bezpieczne. Są dwa powody braku drapieżników polujących na durusy.
1. Legendarnie twarda skorupa, której seria z CMK’u nie powoduje nawet draśnięcia tak więc raczej żadne zęby jej nie przegryzą.
2.Woreczek gazowy – jest to organ jaki zaobserwowano jak dotąd tylko u durusów na wyżynie Arkan. Zwany potocznie trzecim płucem. Woreczek ten sprawia, że durusy posiadają szczególną zdolność, którą jest uwalnianie chmur gazu wokół siebie. Gaz ten to oczywiście nie jest waniliowy zapach do ciast… tylko silnie stężona trująca substancja rozpylana za pomocą układu oddechowego. Badając tą truciznę odkryto, iż zawiera znaczne ilości toksyferyny i tubokuraryny, związków występujący w kurarze… . Tak więc wdychanie tego gazu nie jest zalecane, gdyż spowoduje porażenie mięśniowo-nerwowe i bez zapewnienia odpowiedniej pomocy nastąpi zgon. Jeżeli za to posiadamy odpowiednie doświadczenie i zapewnimy odpowiednią drożności dróg oddechowych poprzez intubację tchawicy i wentylację płuc to jesteśmy w stanie bez problemu uratować głupiego kolegę, który był zbyt ciekawy i chciał sobie pojeździć na skorupie durusa. Na nasze szczęście efekt działania trucizny to ok 10min. tak więc jest ratunek. Zwierzęta nie potrafią w skrócie zrobić sobie wzajemnie sztucznego oddychania tak więc dla nich nie ma ratunku .
Skóra durusów na kończynach, ogonie oraz głowie również jest dość twarda tak więc bardzo rzadko można zauważyć skaleczonego bądź rannego w tych miejscach żółwia. Jeżeli chodzi o mobilność to durus źle nie wypada, także jak będziemy zmuszeni do ucieczki przed nim to lepiej wyrzucić niepotrzebny balast a może nawet będziemy zmuszeni zostawić wszystko, aby uciec przed rozpędzającym się żółwiem…. , jakby to śmiesznie nie brzmiało to tak właśnie może się stać.
Biegnący durus robi wrażenie, jego 4 kończyny podpierające kilkutonowa skorupę są zdolne do spowodowania drgań ziemi i silne bicie serca kogoś kto jest jego celem… .
Jeżeli chodzi o pożywianie się, spanie, rozmnażanie, towarzyskość, słabe punkty to : Durus praktycznie cały czas się posila. Je wysokie trawy rosnące na wyżynie Arkan. Śpi on ok 6 godzin w ciągu doby resztę czasu spędza na chodzeniu i jedzeniu. Gdy nadchodzi pora snu, która nie jest zależna od nocy czy dnia po prostu, gdy mu się chce to idzie spać, wtedy w miejscu w którym aktualnie się znajduje chowa się w swoją skorupę a otwory na kończyny głowę i ogon zamykają się dzięki specjalnym zastawką ukrytym wewnątrz skorupy. Rozmnaża się poprzez kopulację a nastepnie składa jaja w przypadku samic.. Razz

, samiec ich nie składa. Co ciekawe jaja nie są składane w ziemi czy po prostu na trawie jaja znajdują się pod ogonem w skorupie żółwia, gdy nadchodzi pora małe żółwie wykluwają się i po prostu wychodzą spod skorupy a następnie odpowiednim ruchem ogona samica pozbywa się pustych skorupek. Małe żółwie przez pewien czas towarzyszą matce, ale szybko orientują się, że samica zupełnie nie zwraca na nie uwagi a nawet się od nich opędza, małe durusy szybko osiągają samodzielność. Jaja są składane ok 2 razy do roku w ilości od 3 do 7 jaj. Durusy to samotnicy, nie czują żadnego związku z innymi osobnikami tego gatunku, wzmożone obcowanie z innymi można zauważyć tylko podczas godów. Ich populacja sięga ok 10tys osobników.
Gatunek durusów z wyżyny Arkan jest jeden, jednakże potrafią różnić się od siebie kolorem skorupy od szarobrunatnego do ciemnozielonego, zależnie jest to od roślinności rosnącej na różnych wysokościach wyżyny, którą posilają się durusy.
Durusy mają bardzo słaby słuch czego nie można powiedzieć o wzroku, potrafią dostrzec potencjalne zagrożenie z wielu metrów także podczas złej pogody. Ich słuch pozwala innym na bliskie podejście lub przejście obok jeżeli tylko nas nie zauważy 

Maciek

i tak oto umieszczam opis i słucham Smile

Gary

No tera to tak! Żłówiowy jest całkiem słitaśny.

Maciek

A jakaś krytyka, niespójności, zamalo fantazji ,, może zbyt banalne albo przesadzone Smile

kelmut

Durus jest w porządku, podoba mi się.

Moim zdaniem trzeba go jeszcze trochę udziwnić, bo jest zbyt ziemski... tylko nie mam koncepcji w jaki sposób. Może wystarczy trochę zmienić wygląd? Dobrze chyba wyglądałby, gdyby jego skorupa była bardziej płaska i szeroka, mniej półkolista. Nie przypominałby wtedy tak jednoznacznie ziemskich żółwi. Wtedy można jego łeb zupełnie schować pod skorupą i uczynić go zwierzęciem żywiącym się trawami i ukrytedgo pod bezpiecznym, kostnym parasolem. Myślałem też o jakiejś symbiozie z rośliną, która mogłaby na nim rosnąć, ale zrobiłby się z tego Bulbasaur;P.

Gary

pokemony wszędzie Cool

a nie mówiłem...
prośba do wszechmocnego admina o zmniejszenie obrazka bo aż boli jak się czyta.

Maciek

Przyjąłem

trochę go udziwnię jeszcze z wyglądu. Dzięki za wskazówki. Very Happy

coś wymyśle Smile

Obrazek tez zmniejszę Razz

Pokemon czy nie pokemon oto jest pytanie?
Odpowiedź : Nieważne ! Smile

kelmut

Obrazek już zmniejszony

Leon

Ja w tych stworzeniach widzę coś na kształt lądowego odpowiednika naszych lewiatanów (oczywiści tak na ubogo). Masywne istoty, którym dzień mija na nieposiadaniu zmartwień i jedzeniu trawy. Co do udziwnień, myślę że możemy obdarzyć je specjalnym zmysłem pozwalającym na wyłapywanie fal radiowych, możliwe że u tych flegmatycznych zazwyczaj zwierząt radionadajniki wywołują napady szału, w czasie których z wszelką cenę starają się zniszczyć źródło obcej fali (na podobnej zasadzie stworzenia te określałby swoje terytorium, po prostu dwa osobniki nie mogą przebywać blisko siebie bez zadawania sobie bólu, zmysł ten zanikałby w porze godowej, tłumaczyłoby to też dlaczego Durusy są wyrodnymi matkami.

Gary

Ciekawy pomysł wart głębszego przemyślenia.

"Korenthart był dziwnym przewodnikiem. Sprawiał wrażenie samolubnego dupka co potęgował fakt, że odzywał się do grupy badawczej rzadko i najczęściej opryskliwie. Nigdy nie zapomnę wzroku Bernrada gdy jego nowiutki komlog został roztrzaskany przez but przewodnika. Gdy potem próbowaliśmy dociec zasadności takie postępowania Korenthart powiedział tylko że Durusy maja teraz wzmocnioną wrażliwość na fale i nie ma zamiaru ryzykować życia członków wyprawy tylko dlatego że jakiś palant zechce wejść do ekstranetu."

Maciek

Czemu nie, skorupa może mieć takie właściwości, że dochodzące fale powodują jej rezonans i Durusa to bardzo niemiłe uczucie doprowadza do szału Smile

w porze godów skorupa porasta wybujałą szczególną roślinnością aby być zachęcającym kąskiem i w ten sposób są odporne na fale coś jeszcze wymyśle z głowa Razz

durusy aby na siebie oddziaływać muszą również wysyłać fale Razz

Już wkrótce Durus powróci w nowej odsłonie Very Happy

Smilodon · Wysłany: Pon 14:36, 18 Mar 2013 Temat postu:

A mnie Twój komentarz, Maćku, o samcu nie znoszącym jaj zasugerował "a niechby znosiły". Może niech będzie to organizm obojnacki, mający żeńskie i męskie narządy. Wtedy podczas godów występuje albo kopulacja na zmianę, albo tworzą się wręcz wielkie orgie i łańcuchy kopulujących osobników liczące nawet kilkanaście sztuk, czasami zapętlone...
Byłyby ciekawsze... i łatwiej byłoby im znaleźć partnera Very Happy

Sam artykuł super.