www.rpgexodus.fora.pl

Gary

Ściśle tajne

Pobudka o 3:45 nigdy nie jest miła i przyjemna. Nawet gdy zarabia się wielokrotność średniej krajowej przy minimalnym wysiłku fizycznym. Gen. Norington ze względu na zajmowane stanowisko, nigdy w swojej wojskowej karierze nie zaniedbywał potrzeby zbawiennego snu, jednak telefon z pentagonu z rozkazem przybycia ASAP nie jest rzeczą którą mógł sobie tak po prostu zlekceważyć.
Nie pomagał fakt, że jego komlog najpierw wpasował się w jego fazę snu a następnie łagodnymi impulsami elektrycznymi płynnie wyprowadził go z objęć morfeusza. Nie pomogła kawa z modyfikowanych genetycznie ziaren z dodatkową kofeiną. Nie pomogła funkcja masażu fotela w jego służbowym, luksusowym SFV . Odpowiedzialność na barkach i nocna pora sprawiały, że generał czuł się po prostu fatalnie.
Podziemia pentagonu przyjęły go jak zwykle chłodem korytarzy, zmęczonymi spojrzeniami salutujących żołnierzy i denerwującym głosem Sztucznej Inteligencji zastępującej jego sekretarkę. Generał nienawidził swojej SI. Nie parzyła dobrej kawy, nie uśmiechała się i nie miała pary długich zgrabnych nóg jak Jessie Stanford jego poprzednia sekretarka. Jedyne co Si potrafiła to zalewać go mnóstwem informacji wprost z głośnika jego wojskowego komloga. Jednak zapytana o powód wezwania tajemniczo odpowiedziała :
-Powód wezwania Gen. Norington’a zostanie przekazana zaraz po wykonaniu dwóch podstawowych elementów planu. Element pierwszy. Wizyta u Doktora Rainolds’a w celu odebrania raportu na temat statusu programu Ziarno.
17 minut później olbrzymie tytanowe wrota z napisem SEED otworzyły się z łoskotem wpuszczając zmęczonego generała do olbrzymiego hangaru w którym rządowa grupa specjalna, składająca się z najznamienitszych naukowców i najzdolniejszych inżynierów pracowała nad konstrukcją kapsuł kolonizacyjnych.
-Proszę, proszę. Któż to nas odwiedził o tak nietypowej porze? – podniósł brwi dr. Rainolds odrywając się od pracy.
-Daruj sobie takie komentarze doktorku- odrzucił generał rozglądając się za kawomatem. – Ukrócisz te swoją uniwersytecką ironię albo po skończeniu projektu wyśle Cię na Arktykę, na jakieś gówniane badania.
Generał nie lubił byłych naukowców z NASA, a zwłaszcza szefa grupy naukowej SEED . Według niego takim dupkom nie powinno się dawać zadań mających zdecydować o przetrwaniu Unii i ludzkości.
- Spokojnie panie generale. Nie ma powodów do nerwów, a wręcz przeciwnie. Mam dzisiaj dla pana same dobre informacje. Doktor gestem zaprosił wojskowego do spojrzenia na wyświetlacz laboratoryjnego komloga.
Generał nalał sobie mocne espresso i niespiesznie podszedł do stanowiska naukowego znajdującego się na chromowanej balustradzie zawieszonej nad kolejnym prototypem kapsuły kolonizacyjnej. Na ekranie pojawiły się rzędy wykresów i tabelek opisujących znajdujący się poniżej moduł Ziarna, przy którym inżynierowie w specjalnych kombinezonach przemysłowych dokonywali ostatnich poprawek. Pierwszy raz odkąd generał wszedł do pentagonu, znalazł powód do uśmiechu. Wziął łyk naprawdę dobrej kawy.
-Chcesz powiedzieć..- zaczął Norington
- Że skończyliśmy? Tak!- dokończył z nutą szaleństwa w głosie naukowiec. – Oficjalnie melduje panie generale, że prace nad prototypem zostały zakończone. Przeprowadziliśmy wszystkie testy, łącznie z tymi w przestrzeni kosmicznej i wygląda na to, że aktualna szósta wersja naszego ziarna jest w stanie przenieść około 20 osób, czyli jakieś cztery do pięciu rodzin, wraz z zaopatrzeniem na odległość wystarczającą.
-20 osób tak? – przekrwione oczy generała spoczęły na skorupie tytanowego pancerza statku kosmicznego, który faktycznie przypominał ziarno – To będzie mały oddział marines wraz z wyposarzeniem bojowym na wszelkie okoliczności.
-Dokładnie. A do tego zapas pożywienia, wody i materiałów budowlanych niezbędny do przetrwania na początku procesu kolonizacyjnego – zaczął nadawać charakterystycznym dla siebie naukowym tonem Rainolds – Dozór nad zahibernowanym ludźmi sprawować będą androidy najnowszej generacji. Podróż potrwa około 65 lat przy zastosowaniu najnowszego, zmodyfikowanego napędu hawkingowskiego, więc wystarczy jakieś siedem egzemplarzy, które będą się kolejno aktywować.
- Jak wy nazywacie te planetę? – zapytał z roztargnieniem w głosie generał
- Na razie nie ma nazwy, tylko oznaczenie astronomiczne HHS-236. I kolejna dobra informacja. Jeśli parlament nie będzie zbyt długo zwlekał z przyznaniem środków na budowę to będziemy tam pierwsi. – Rainolds zrobił efektowną pauzę napawając się sukcesem – to co zasłużyłem na premię?
- Pakuj się Rainolds- stwierdził zdecydowanym głosem wojskowy
-Co? Ale dla czego? – Nie krył zaskoczenia doktor nauk kosmologicznych i fizyk materiałów specjalnych z dyplomem uniwersytetu w Cambridge.
-Pakuj się, swoją załogę i swój prototyp. Za 3 godziny przyjeżdża po was transportowiec. Za 6 godzin będziecie w centrum produkcyjnym na Alasce. Parlament już dawno zatwierdził pełne finansowanie tej misji ze wspólnego skarbu narodowego Unii. Powiedz mi doktorku ostatnią rzecz, bo przez najbliższe dwa lata pewnie się nie zobaczymy. Czy ta planeta na którą polecą nasi ludzie, to faktycznie taki raj? Czy tam będzie im lepiej niż na naszej starej schorowanej i wyczerpanej prawie do cna Ziemi?
-Zgodnie z danym otrzymanymi od pioniera zero jeden..
-Co Pan sądzi? Nie obchodzi mnie raport Threadstona, ani jego blaszanych poprzedników. – wzrok generała świdrował naukowca na wylot.
-Nie wiem tego generale. Nie mam bladego pojęcia.

Smilodon · Wysłany: Pon 16:47, 18 Mar 2013 Temat postu:

Punta bardzo zacna.